Pas kthimit në tokë të Scott, shkenctarët janë përpjekur të kuptojnë ndryshimet që ndodhin në trupin e njeriut në një vend ku graviteti është thuajse zero.
Në skajet e kromozomeve të njeriut shtrihen telomeret. Gjatësia e tyre zvogëlohet me çdo dyfishim qelizor. Por pas shumë kopjeve, telomeret shkurtohen dhe qelizat nuk ndahen më. Ky është njëri nga faktorët që nxit plakjen. Shkencëtarët gjetën se përderisa Scott ishte në orbitë, telomeret e tij u rritën më shumë se sa të vëllait të tij binjak pak pasi ai u thye në tokë.
Një tjetër rezultat interesant nga ky studim është se gjatë vitit të tij në hapësirë, ADN-ja e Scott u bë pak më e ndryshme sesa ajo e Markut. Megjithatë, pas një kohe ajo u kthye në nivelin e saj të mëparshëm.
Por ky eksperiment ju na bën të mendojmë rreth ‘Paradoksit Binjak’ të Ajnshtajnit dhe Teorisë së Relativitetit, që na tregon se koha ngadalësohet kur arrijmë shpejtësinë e dritës. Natyrisht, nuk ka anije kozmike që udhëton me shpejtësinë e dritës. Por ndoshta një ditë ky eksperiment do të hedh dritë mbi pyetjen se si ta ndalojmë procesin e plakjes.
Lexoni studimin e plote ketu.
